റീലുകള്‍ എം.ആര്‍. രേണുകുമാര്‍ എഴുതിയ കവിത

1

നിന്റെ കണ്ണില്‍

നോക്കിയാലറിയാമായിരുന്നു

എപ്പോള്‍ നേരം പുലരുമെന്ന്

എപ്പോള്‍ വെയിലെരിയുമെന്ന്

എപ്പോള്‍ വെയിലുചായുമെന്ന്

എപ്പോള്‍ മഴ പെയ്യുമെന്ന്

എപ്പോള്‍ ഇരുളുവീഴുമെന്ന്

എപ്പോള്‍ നിലാവുദിക്കുമെന്ന്.

2

വീണ പോലെ മടിയില്‍ കിടത്തി നിന്നെ ഗിത്താറുപോലെ മീട്ടണം

വയലിന്‍ പോലെ വായിക്കണം.

3

ഒരിക്കലും അടരാത്ത

മുന്തിരികള്‍ക്കിടയില്‍

നൂറായിരം അല്ലികളുള്ള

നിന്റെ ഓറഞ്ചുഹൃദയം.

4

നിന്റെ പ്രണയത്തിന്റെ

ഡ്രിപ്പിട്ട്, ഇറ്റുവീഴും

തുള്ളികളെണ്ണി

കിടക്കണമെന്നുണ്ട്.

5

വിളുമ്പിലിരുന്ന് വഴക്കടിച്ചവര്‍

അവിടെത്തന്നെ ഒട്ടിയിരിപ്പുണ്ട്,

അവരെ സമാധാനിപ്പിച്ചവര്‍

കൊക്കയില്‍ വീണുകിടപ്പുണ്ട്.

6

നാട്ടുപൊയ്കയില്‍

മുങ്ങിത്താണുകൊണ്ടിരുന്ന

എന്നെ രക്ഷപെടുത്തി

നടുക്കലില്‍ മുക്കിക്കൊന്ന

നിന്നോടുള്ള കടപ്പാട്

എത്ര പറഞ്ഞാലും തീരില്ല.

7

ഒരിടം വരെ

വെറുതെ പോകുന്നു

അവിടെ വെച്ച്

ഒരിക്കലും കാണാത്ത

ഒരുപാടുപേരെ കാണുന്നു

അവര്‍ക്കിടയില്‍

ഒരിക്കലെങ്കിലും കണ്ട

ഒരാളുണ്ടോ എന്ന് തിരയുന്നു.

8

ഓര്‍മകളെല്ലാം

പെന്‍സില്‍കൊണ്ട്

എഴുതപ്പെട്ടിരുന്നെങ്കില്‍

മുറിവേല്‍പ്പിക്കുന്നവയെ

മായിച്ചുകളയാമായിരുന്നു

പെരുമഴയിലും

ആളിക്കത്തുന്നത്

എന്തൊരു കഷ്ടമാണ്.

9

ആത്മവിശ്വാസം

ഒരഭയാര്‍ത്ഥിയാണ്

അതിന് പാര്‍ക്കാന്‍ വീടില്ല

അതിനിരിക്കാന്‍ കൊമ്പില്ല

ഒരുരാജ്യത്തുമില്ല

അതിന് പൗരത്വം.

10

എന്റെ കാലശേഷം

എന്നെ എവിടെയും തിരയേണ്ട

എന്റെ ഉടലും ഉയിരും

എന്റെ കവിതകളിലുണ്ട്

എന്റെ കവിതകള്‍ വായിക്കുമ്പോള്‍

നിങ്ങളെന്നെ തൊടുന്നു.