അതേ സ്വപ്നം- ആദിൽ മഠത്തിൽ എഴുതിയ കവിത

വീണ്ടുമിന്നു ഞാൻ കേട്ടു

ആ വാനിൻ ശബ്ദം

മുരളുന്നു വീട്ടിൻ മുന്നിൽ

ഇരുണ്ട റോട്ടിൻ നടുവിൽ

ചീവീടുകളെ നിശ്ശബ്ദമാക്കി

വിറയ്ക്കും ഇലകളിലൂടെ

രാക്കാറ്റു ചുഴറ്റിക്കൊണ്ട്

ജനാലച്ചില്ലു തകർക്കുന്നു

വേഗം, കൊണ്ടുവാ വേഗം…

ഹോൺമുഴക്കിയലറുന്നു

ചെവികളിറുക്കിയടക്കവേ

ഒച്ചയിരട്ടിക്കും ഹോണടി.

നാലുവയസ്സിലെന്നും രാത്രി

നിലവിളിച്ചു കരഞ്ഞിരുന്ന

സ്വപ്നമായിരുന്നതെങ്കിലും

ഇന്നുച്ചയുറക്കത്തിൽ കേട്ടു

ആ വാനിൻ ശബ്ദം

പാതിയോളം ഞാൻ കണ്ടൂ

നാലാംവയസ്സിലെ സ്വപ്നം.

കരഞ്ഞു നിലവിളിക്കാതെ

ഭയമുരഞ്ഞു വിറച്ചിടാതെ

ഉണർന്നു കിടന്നു മയങ്ങീ

മിടിപ്പുകളെണ്ണിക്കാത്തു.

ഉപ്പയ്ക്കുമുമ്മയ്ക്കുമിടയിൽ

യൂണിഫോമിട്ടു കിടക്കുന്ന

എന്നെക്കൊണ്ടു പോകാൻ

വാനിറങ്ങി വരുമയാളെ!

• ആദിൽ മഠത്തിൽ എഴുതിയ മറ്റ് കവിതകള്‍ വായിക്കാന്‍ ഇവിടെ ക്ലിക്ക് ചെയ്യുക