രാത്രിജീവിതം – സ്റ്റാലിന എഴുതിയ കവിത

നിമിഷനേരത്തെ മരണം

നൊടിയിടയിൽ താണ്ടും

കറുത്തിരുണ്ടൊരഗാധമാം

രാത്രികളവയിലാഴത്തിൽ കാണാം

കരിമ്പുലിക്കണ്ണുകൾ

മുരൾച്ചകളൊതുക്കി

നിശ്ശബ്ദമാകുന്നു , കാറ്റിൽ –

നിഗൂഢമാം വഴിത്താരകളുടെ ചൂര്

നിഴലിൽ മറഞ്ഞ്

പിൻകഴുത്തിൽ തറയ്ക്കുന്ന നോട്ടം

നേർത്ത ഞരമ്പുകളുടെ

ചൂടിൽ ചുവക്കുന്ന നാവ്

മേഘങ്ങളൊഴിയുമൊരു നിമിഷം

നിലാവിൻ്റെ കൂർത്ത പല്ലുകൾ

ഇരച്ചൊഴുകുന്ന ചുവപ്പ്

ചിറകുകളുടെ മർമ്മരം.

ഇറച്ചി പങ്കുവെച്ചുള്ള

പരസ്പരം വേട്ടയാടലുകളുടെ

ഇരമ്പങ്ങൾ നഖങ്ങളൊതുക്കെ;

മുറിവുകൾ നക്കിവറ്റിച്ച

മരിച്ചുയിർക്കലുകളുടെ

ശ്വാസവേഗങ്ങളൊതുങ്ങെ,

ഇരുൾ കുടിച്ച് വീർപ്പൊതുക്കിയവയ്ക്ക് മീതെ

പടർന്ന്, ഇലപ്പുതപ്പ്.