ഓരോരുത്തരുടെയും മരണ ശേഷം ആരോഗ്യമുള്ള അവയവങ്ങൾ അർഹരായ രോഗികൾക്ക് നൽകേണ്ടത് അനിവാര്യമാണ്. എങ്കിൽ മാത്രമേ അവയവം ആവശ്യമുള്ള ഒരാൾക്ക് അത് ഉപകാരപ്പെടുകയും അവരുടെ ജീവൻ അതുവഴി സുരക്ഷിതമാക്കാനും കഴിയൂ. വൃക്കകൾ, ഹൃദയം, പാൻക്രിയാസ്, കണ്ണുകൾ, ശ്വാസകോശം തുടങ്ങിയ അവയവങ്ങൾ ദാനം ചെയ്യുന്നത് വിട്ടുമാറാത്ത രോഗങ്ങളാൽ കഷ്ടപ്പെടുന്നവരുടെ ജീവൻ രക്ഷിക്കാൻ സഹായിക്കും. ആരോഗ്യകരമായ അവയവങ്ങൾ ലഭ്യമല്ലാത്തതിനാൽ നിരവധി ആളുകൾക്ക് അവരുടെ ജീവൻ നഷ്ടപ്പെടുന്നു. മരണശേഷം തങ്ങളുടെ അവയവങ്ങൾ ദാനം ചെയ്യാൻ സന്നദ്ധത കാണിക്കുന്നത് പലരുടെയും ജീവിതത്തെ മാറ്റിമറിക്കാൻ സഹായിക്കും.
ആദ്യത്തെ അവയവദാനവും നോബൽ സമ്മാനവും:
ആധുനിക വൈദ്യശാസ്ത്രം വലിയ തോതിൽ വികസിക്കുകയും അവയവങ്ങൾ ഒരാളിൽ നിന്ന് മറ്റൊരാളിലേക്ക് മാറ്റിവയ്ക്കുകയും ആരോഗ്യകരമായ ജീവിതം നയിക്കാൻ പ്രാപ്തമാക്കുകയും ചെയ്തു. 1954-ൽ അമേരിക്കയിലാണ് ആദ്യമായി ജീവനുള്ള ദാതാക്കളുടെ അവയവമാറ്റ ശസ്ത്രക്രിയ നടത്തിയത്. 1990 ൽ ഇരട്ട സഹോദരങ്ങളായ റൊണാൾഡും റിച്ചാർഡ് ഹെറിക്കും തമ്മിലുള്ള വൃക്ക മാറ്റിവയ്ക്കൽ ശസ്ത്രക്രിയ വിജയകരമായി പൂർത്തിയാക്കിയതിന് ഡോക്ടർ ജോസഫ് മുറേയ്ക്ക് ഫിസിയോളജിയിലും മെഡിസിനിലും നോബൽ സമ്മാനം ലഭിച്ചു.
ആർക്കെല്ലാം അവയവദാനം ചെയ്യാം?
ഒരാളുടെ അവയവങ്ങൾ ദാനം ചെയ്യുന്നത് മറ്റൊരാൾക്ക്‌ ഒരു പുതിയ ജീവിതം നൽകുന്നു. പ്രായം, മതം എന്നിവ കണക്കിലെടുക്കാതെ ആർക്കും അവയവ ദാതാവാകാൻ കഴിയും. എന്നാൽ അവയവം ദാനം ചെയ്യാൻ സന്നദ്ധരായവർക്ക് എച്ച്ഐവി, ക്യാൻസർ, അല്ലെങ്കിൽ ഏതെങ്കിലും ഹൃദയ, ശ്വാസകോശ രോഗങ്ങൾ പോലുള്ള വിട്ടുമാറാത്ത രോഗങ്ങൾ ബാധിച്ചിട്ടില്ലെന്ന് ഉറപ്പാക്കേണ്ടത് പ്രധാനമാണ്. അവയവം ദാനം ചെയ്യുന്നയാൾ പൂർണ ആരോഗ്യവനായിരിക്കണം.
അവയവദാനം രണ്ടു തരത്തിൽ:
അവയവദാനത്തിന് രണ്ട് രൂപങ്ങളുണ്ട്,
ജീവിച്ചിരിക്കുന്നവരിൽ പ്രവത്തിച്ചുകൊണ്ടിരിക്കുന്ന അവയവങ്ങൾ ദാനം ചെയ്യുന്നതാണ് ഒരു രീതി. വൃക്ക, കരളിന്റെ ഒരു ഭാഗം എന്നിവയാണ് ഈ രീതിയിൽ ദാനം ചെയ്യാൻ കഴിയുക. ഇത്തരം അവയവ ദാനങ്ങളിൽ അവയവ ദാദാവിന്റെ ആരോഗ്യത്തെ സംബന്ധിച്ച് ചെയ്യുന്നതിന് മുൻപും ചെയ്ത ശേഷവും പൂർണമായ ശ്രദ്ധ ആവശ്യമാണ്‌.
മനുഷ്യ ശരീരത്തിൽ ഒരു വൃക്ക ഉപയോഗിച്ച് ജീവിക്കാൻ കഴിയും എന്നതിനാൽ രണ്ടിൽ ഒരെണ്ണം ദാനം ചെയ്യുന്നതുകൊണ്ട് കുഴപ്പമില്ല. അതുപോലെ കരൾ മാത്രമാണ് ശരീരത്തിൽ പുനരുജ്ജീവിക്കാൻ കഴിയുന്ന ഒരേയൊരു അവയവം. അതുകൊണ്ട് തന്നെ ജീവിച്ചിരിക്കുമ്പോൾ തന്നെ മറ്റൊരാൾക്ക്‌ കരൾ നൽകാൻ സാധിക്കും.
രണ്ടാമത്തെ അവയവദാന രീതി,
ഒരാളുടെ മരണ ശേഷം ആവശ്യമുള്ള മറ്റൊരാൾക്ക്‌ രക്തം ദാനം ചെയ്യുക എന്നതാണ്. ജീവൻ നഷ്ടമായ ശരീരത്തിൽ നിന്ന് പ്രവർത്തനക്ഷമമായ എല്ലാ അവയവങ്ങളും മറ്റൊരാൾക്ക്‌ നൽകാൻ കഴിയും. എന്നാൽ ഇത് നിശ്ചിത സമയത്തിനുള്ളിൽ ദാദാവിൽ നിന്നെടുക്കുകയും അർഹരായവരുടെ ശരീരത്തിലേക്ക് ചേർത്തു വെയ്ക്കുകും വേണം.
അപ്രതീക്ഷിതമായി അപകട മരണം സംഭവിക്കുന്ന എത്രയോ കേസുകൾ നാം കാണുന്നു! പൂർണ ആരോഗ്യത്തോടുകൂടിയ എത്രയോ പേർക്ക് ഓരോ വർഷവും മരണം സംഭവിക്കുന്നുണ്ട്. ഈ ആളുകളുടെ ശരീരത്തിനുള്ളിൽ പൂർണ ആരോഗ്യത്തോട് കൂടിയ അവയവങ്ങൾ പൂർണമായും ഉപയോഗിക്കാനായാൽ എത്രയോ പേരുടെ ജീവൻ തിരിച്ചു പിടിക്കാൻ കഴിയും, നമ്മളിൽ ഓരോരുത്തരിലും ഈ അവബോധം ഉണ്ടാകുകയും ആവശ്യക്കാർക്ക് നൽകാൻ തയ്യാറാവുകയും ചെയ്യേണ്ടത് അനിവാര്യമാണ്.
ലോക അവയവ ദാന ദിനം ഓഗസ്റ്റ് 13 ആണെങ്കിലും ഇന്ത്യയിൽ നവംബർ 27 ദേശീയ അവയവ ദാന ദിനമായി ആചാരിക്കുന്നുണ്ട്.
