2009ലാണ് കേസി തന്റെ ഭർത്താവ് സിയാനെ കണ്ടു മുട്ടുന്നത്. അധികം താമസമില്ലാതെ ഇരുവരും വിവാഹം കഴിച്ചു. നിർഭാഗ്യവശാൽ കുറച്ച് വർഷങ്ങൾക്കുള്ളിൽ മാരകമായ ആസ്ത്മ മൂലം സിയാൻ മരണപെട്ടു. അന്നുമുതൽ, കേസി അവൾ പോകുന്നിടത്തെല്ലാം ഭർത്താവിന്റെ ചിത ഭസ്മം കൊണ്ടുനടക്കാൻ ആരംഭിച്ചു. പലചരക്ക് കട, ഷോപ്പിംഗ്, സിനിമകൾ, റെസ്റ്റോറന്റുകൾ എന്നിങ്ങനെ എവിടെ പോയാലും സിയാന്റെ ചിതാഭസ്മം കേസിയുടെ കൂടെ കാണും.
ചിതാഭസ്മം സൂക്ഷിച്ചിരിക്കുന്ന പെട്ടി കെട്ടിപ്പിടിച്ചാണ് കേസി ഉറങ്ങുന്നതും. ഒരു ദിവസം, അദ്ദേഹത്തിന്റെ ചിതാഭസ്മം കലവറയിലേക്ക് മാറ്റുന്നതിനിടെ അല്പം കയ്യിലേക്ക് വീണു. തുടച്ചു മാറ്റാൻ തോന്നാതിരുന്ന കേസി കയ്യിൽ വീണ ചിതാഭസ്മം നക്കിതുടച്ചു. പിന്നീട് ഇത് തനിക്ക് ഒരു ശീലമായി എന്നും കേസി പറയുന്നു. ദിവസത്തിൽ അഞ്ച് തവണയെങ്കിലും താൻ ഭർത്താവിന്റെ ചിതാഭസ്മത്തിൽ വിരലിട്ട ശേഷം നക്കാറുണ്ട് എന്നും കേസി വ്യക്തമാക്കി.
“ഏകദേശം രണ്ട് മാസമായി ഞാൻ അതു തുടരുന്നു, എനിക്ക് നിർത്താൻ കഴിയില്ല. ഞാൻ എന്റെ ഭർത്താവിനെ ഭക്ഷിക്കുന്നു” കേസി പറഞ്ഞു. “അഴുകിയ മുട്ടകൾ, മണൽ, പേപ്പർ എന്നിവയുടെ രുചിയാണ്. പക്ഷേ, ആ രുചി ഇഷ്ടപ്പെടാൻ ഞാൻ തുടങ്ങിയിരിക്കുന്നു. സിയാനെ ഒഴിവാക്കാൻ ഞാൻ ആഗ്രഹിക്കുന്നില്ല. ജോകേപാ ഞാൻ ഇപ്പോൾ അവനെ ഭക്ഷിക്കുന്നതിലേക്ക് എത്തിയിരിക്കുന്നു”.
പക്ഷേ ഓരോ തവണ ചിതാഭസ്മം കഴിക്കുമ്പോഴും തനിക്ക് സന്തോഷവും ലജ്ജയും കുറ്റബോധവും ഉണ്ടാകുന്നു എന്ന് കേസി പറയുന്നുണ്ട്. “ഞാൻ അവനെ കഴിക്കുന്നത് നിർത്തണം. എനിക്ക് ഒരിക്കൽ അവനെ നഷ്ടമായി. ഇനി അവന്റെ ചിതാഭസ്മം കൂടെ നഷ്ടപ്പെട്ടാൽ അത് എന്റെ തെറ്റായിരിക്കും,” കേസി പറഞ്ഞു.