ഒരു ക്യാമ്പസ് നോവല്പോലെ കുറെ നൊസ്റ്റാള്ജിയയും പരിചിതമായ ഗന്ധങ്ങളും ഓടുന്ന വഴിക്ക് കിട്ടുന്ന അനുഭവങ്ങളുമെല്ലാം കപ്പിത്താന്റെ ഭാര്യയിലുണ്ട്. ഒരു ക്യാമ്പസ് നോവല്പോലെ ഇതിന് ആഴവും കുറവ്.
1980കളുടെ മധ്യത്തില് കോട്ടയത്തെ ഒരു തോമസുകുട്ടിയുടെയും ശാന്തി ആശുപത്രിയിലെ നഴ്സ് ആനിയുടെയും പ്രേമകഥയാണ് കപ്പിത്താന്റെ ഭാര്യ. ബഷീറിന്റെ ഭാര്ഗവീനിലയമാണ് അവരെ സിനിമ സ്റ്റൈലില് ആദ്യം അകറ്റിയതും പിന്നീട് അടുപ്പിച്ചതും.
ഭാര്ഗവീനിലയം വായിക്കുന്നകാലത്ത് ‘പാറേല് തമിരടിക്കുന്ന പോലെ’ ആശുപത്രിയില് കുത്തിവെപ്പ് എടുത്തിരുന്ന ആനി, ബഷീറിന്റെ പ്രേമലേഖനത്തില് എത്തിയപ്പോഴേക്കും ‘ഉറുമ്പ് കടിക്കുന്ന വേദനപോലുമില്ലാതെ സൂചി കേറ്റാന് പഠിച്ചു’. പ്രണയംകൊണ്ട് തളിര്ത്ത ആനിയെ നോവലിസ്റ്റ് വിശേഷിപ്പിക്കുന്നത് ‘മറ്റത്തില്കാരുടെ പറമ്പില് കൊല്ലം മൊത്തം റോസ് കളറില് തഴച്ചുനില്ക്കുന്ന മൊസാണ്ടോലെ’ എന്നാണ്.
ഈ ഭാഷയാണ് നോവല് മുഴുവനും ബിപിന് എഴുതുന്നത്. വളരെ സാധാരണമായ ട്വിസ്റ്റുകളും സാഹചര്യങ്ങളുമുള്ള നോവലില് ആളുകളെ പിടിച്ചിരുത്തുന്നതും ഈ ‘മധ്യതിരുവിതാംകൂര് മലയാളമാണ്’. ഈ കഥ മുഴുവന് കോട്ടയംകാരനായ ഒരാള് ഒരു ഓഡിയോ നോവലായി വായിച്ചുതരുന്നതുപോലിരിക്കും വായനാനുഭവം.
പക്ഷേ, ഇതൊരു പ്രാദേശിക ‘ഇട്ടാവട്ടം’ കഥയല്ല. പാരഗൺ ചെരിപ്പും ചാര്മിനാര് സിഗരറ്റുംപോലെ പാനമയിലെ കപ്പല് വ്യവസായത്തിന്റെ നിഗൂഢ കഥകളുമുണ്ട്. 1990കളില് ഇന്റര്നെറ്റില്ലാത്ത കാലത്ത് അച്ചടിച്ചു കിട്ടുന്നതെന്തും സത്യമാണെന്ന ആര്ത്തിയില് വായിക്കുന്നവരുടെ ആത്മാര്ഥതയും നോവലിസ്റ്റിലൂടെ കാണാം.
സിനിമയാണ് ബിപിന് ചന്ദ്രന്റെ തലനിറയെ. ചെറുപ്പത്തിലെ പകര്ന്നുകിട്ടിയ മതംപോലെ അതിന്റെ നിഷേധിക്കാനാകാത്ത സ്വാധീനം തലങ്ങുവിലങ്ങും പ്രയോഗിക്കുകയാണ് നോവലിസ്റ്റ്. അതില് നാടോടിക്കാറ്റും, സി.ബി.ഐ ഡയറിക്കുറിപ്പും, കിലുക്കവും എല്ലാം കടന്നുവരുന്നു.
കഥാപാത്രങ്ങളുടെ മാനസിക വ്യാപാരങ്ങളെ തുറന്നുകാണിക്കാന് ‘ഈ പുഴയും കടന്നിലെ ഗോപിയുടേതുപോലൊരു ആത്മഗതം’, ഗള്ഫിലേക്കുള്ള യാത്രയ്ക്ക് കൂട്ടുകാര് നല്കുന്ന പിന്തുണയ്ക്ക് ‘തോമസുകുട്ടീ, വിട്ടോടാ’ തുടങ്ങിയ കോമഡി സ്റ്റേജ്ഷോകളില് മാത്രം ഇന്ന് കാണപ്പെടുന്ന പഴയ ഡയലോഗുകളെ ബുദ്ധിജീവി പരിവേഷത്തെ ഭയമില്ലാതെ ഉദാരമായി ഉപയോഗിക്കുന്നുണ്ട് നോവലിസ്റ്റ് (ഓര്മ്മയുണ്ടോ ഈ മുഖം – മലയാളി മറക്കാത്ത സിനിമ ഡയലോഗുകള് എന്നൊരു പുസ്തകം ബിപിന് ചന്ദ്രൻ എഴുതിയിട്ടുണ്ട്).
ബിപിന് ചന്ദ്രൻ സൃഷ്ടിക്കുന്ന ഈ നാടിന്റെ കഥയും ഭാഷയും പക്ഷേ, ഏതെങ്കിലും തരത്തില് പുതുമയുള്ളതല്ല. ഈ വര്ഷം തന്നെ പുറത്തിറങ്ങിയ
എന്ന രാജീവ് ശിവശങ്കര് നോവല് ഭാഷയിലും ചില കഥാപാത്രങ്ങളിലും സമാനമായ സ്വഭാവം പുലര്ത്തുന്നുണ്ട്.
റബേക്കയിലെ പ്രധാന കഥാപാത്രം റബേക്കയെപ്പോലെ തന്നെയാണ് കപ്പിത്താന്റെ ഭാര്യയിലെ റോസിലിയാന്റി. പുരുഷന്മാരാണ് കവലകള് ഭരിക്കുന്നത് എന്ന പൊതുതത്വത്തിന് വഴങ്ങാത്ത ശക്തയായ സ്ത്രീ. അവര് ഒറ്റയ്ക്ക് ഒരു വീട്ടില് സമ്പത്തിന്റെയും കാവല് നായയുടെയും ബലത്തില് ജീവിക്കുന്നു. അവരെ എതിരിടാനുള്ള ധൈര്യമില്ലാത്ത പുരുഷന്മാര് അവര് വെടക്കാണെന്ന് പറഞ്ഞുപരത്തുന്നു.
ലവലേശം ഇതേക്കുറിച്ചൊന്നും ചിന്തിക്കാതെ ജീവിക്കുന്ന സ്ത്രീകള്ക്ക് ആഴത്തിലുള്ള മുറിവുകളുണ്ടെന്നാണ് രണ്ട് നോവലുകളും പറയുന്നത്. രാജീവ് ശിവശങ്കറിന്റെ റബേക്ക, അരുന്ധതി റോയ്യുടെ ഗോഡ് ഓഫ് സ്മോൾ തിങ്സിലെ ബേബി കൊച്ചമ്മ തുടങ്ങിയ കഥാപാത്രങ്ങള് തന്നെ ഉദാഹരണം.
ചില നേരങ്ങളില് ഒരുപേജ് മുഴുവന് നിറഞ്ഞ ഒരു ബോബനും മോളിയും കാര്ട്ടൂൺപോലെ തോന്നിപ്പിക്കുന്നുണ്ട് ബിപിന് ചന്ദ്രന്റെ എഴുത്ത്. ഒരു മലയാള സിനിമപോലെ ചങ്കിടിപ്പിക്കുന്ന ഒരു ഇന്റര്വെല്ലും അതേ നിമിഷത്തില് നിന്ന് തന്നെ തുടങ്ങുന്ന അടുത്ത പകുതിയുംകൊണ്ട് കൂടുതലും സിനിമാറ്റിക് ആണ് ഈ നോവല്.
ഇതെല്ലാം എഴുത്തുകാരന്റെ നൈസര്ഗികമായ ഇടപെടലുകളാണ്. ബഷീറിനെപ്പോലെ, ‘സത്യം വന്ന് പെരുംനാക്ക് നീട്ടുമ്പം പശു നക്കിയ ക്ടാവിനെപ്പോലെ നമ്മള് ചെലപ്പം നനഞ്ഞൊട്ടി നിന്നുപോകും’ എന്നിങ്ങനെ സരളമായി കേവലസത്യങ്ങള് വിളിച്ചുപറയാനും ബിപിന്റെ എഴുത്തിന് കഴിയുന്നുണ്ട്.
2021ല് ഇരുന്ന് 1980കള്ക്ക് എഴുതിയ ഒരു പ്രേമലേഖനം പോലെയാണ് ഈ നോവല്. 2000ത്തിന് പിന്നിലേക്ക് സിനിമ കണ്ടിട്ടില്ലാത്തവരും ജീവിതത്തില് ഒരിക്കല്പ്പോലും പാരഗൺ ചെരിപ്പ് ഇട്ടിട്ടില്ലാത്തവരുമായ ഒരു തലമുറ ഈ നോവല് കൈയ്യിലെടുക്കുമ്പോള് അവര് ‘റഫറൻസു’കള് കണ്ടെത്താന് ബുദ്ധിമുട്ടിയേക്കാം.
ലൈബ്രറി പുസ്തകങ്ങള് വായിച്ചുശീലിച്ചിരുന്ന മഹാരാജാസ് കോളേജിലെ പഴയതലമുറ തിരുവിതാംകൂറും കൊച്ചിയും മലബാറും തിരിഞ്ഞ് തെറിവിളിച്ചിരുന്ന ചര്ച്ചകളില് നിന്ന് ചീന്തിയെടുത്ത താള് പോലൊരു കൗതുകമേ ഈ നോവലിനുള്ളൂ.
മാതൃഭൂമി ആദ്യ പതിപ്പിന്റെ 101-ാം പേജില് ക്രിസ്ത്യന് പള്ളിയുടെ പറമ്പില് രാത്രിയുടെ വെളിച്ചത്തില് കെട്ടുപിണഞ്ഞു നില്ക്കുന്ന രണ്ട് കമിതാക്കളുടെ വരയുണ്ട്. അക്ഷരാഭ്യാസമുള്ള പുതിയ തലമുറ തീവ്രവാദികള് വൃണപ്പെടാന് അത് ഉപയോഗിക്കുമോ എന്നതാണ് ഇന്റര്നെറ്റും കാലാവസ്ഥാ വ്യതിയാനവും ഉള്ള ഈ കാലത്തിരുന്ന് 1980,90കളെ വായിക്കുമ്പോള് എനിക്ക് തോന്നുന്ന ഒരു കൗതുകം.
****