അറിയുന്തോറും ആഴം കൂടുന്ന, അത്ഭുതങ്ങളുടെ, അനന്ത സാധ്യതകളുടെ വിളനിലമാണ് ബഹിരാകാശം. എത്ര കണ്ടാലും മതിവരാത്ത ആകാശം പോലെ ബഹിരാകാശ ഗവേഷകരുടെ കണ്ണുകൾ ആ ഉയർന്ന സാധ്യതകളിലെയ്ക്ക് തുറന്നു വെച്ചിരിക്കുകയാണ്. ഇന്ന് മനുഷ്യൻ അനുഭവിക്കുന്ന ഡിജിറ്റൽ സൗകര്യങ്ങളെല്ലാം തന്നെ ഈ കൗതുകങ്ങളുടെ അന്വേഷണത്തിൽ തെളിഞ്ഞ ഉത്തരങ്ങളാണ്.
അന്താരാഷ്ട്ര ബഹിരാകാശ നിലയം:
ബഹിരാകാശത്തെ ഏറ്റവും വലിയ മനുഷ്യനിർമിത ഇടമാണ് അന്താരാഷ്ട്ര ബഹിരാകാശ നിലയം. 16 രാഷ്ട്രങ്ങളുടെ പങ്കാളിത്തത്തോടെയാണ് 2011 ൽ നിലയം സ്ഥാപിക്കുന്നത്. 1998 ൽ ആരംഭിച്ച ദൗത്യം പത്ത് വർഷത്തിലധികം സമയമെടുത്ത് മുപ്പതോളം ദൗത്യങ്ങളിലൂടെയാണ് പൂർത്തിയാക്കിയത്. 420 ടൺ ഭാരമുണ്ട് ഈ നിലയത്തിന്. 2015 വരെയാണ് കാലാവധി പറഞ്ഞിരുന്നതെങ്കിലും പിന്നീട് 2024 വരെ നീട്ടി. നിലവിൽ 2028 വരെ പ്രവർത്തിയ്ക്കാൻ നിലയത്തിന് സാധിക്കുമെന്നാണ് പുതിയ നിഗമനം. ഇതുവരെ പലതവണകളായി വിവിധ ബഹിരാകാശ ഗവേഷകർ നിലയത്തിൽ താമസിക്കുകയും പഠനങ്ങൾ നടത്തുകയും ചെയ്തിട്ടുണ്ട്.
ടിയാങ്ഗോങ്, ചൈനയുടെ മധുര പ്രതികാരം:
അമേരിക്കയും റഷ്യയും മുൻകൈയെടുത്ത് നിർമിച്ച, 16 രാഷ്ട്രങ്ങൾ പങ്കാളികളായ ബഹിരാകാശ നിലയത്തിൽ ചൈനയെ കൂടി പങ്കെടുപ്പിക്കാൻ അഭ്യർഥിച്ചെങ്കിലും അമേരിക്ക ഈ ആവശ്യം നിരസിച്ചു. ഇതിനുള്ള മധുര പ്രതികാരമെന്ന രീതിയിലാണ് ചൈന സ്വന്തമായി ഒരു ബഹിരാകാശ നിലയം സ്ഥാപിച്ചത്. ടിയാങ്ഗോങ് എന്ന പേരിലുള്ള ഈ നിലയത്തിന് ബഹിരാകാശ പര്യവേഷണത്തിൽ വലിയ നേട്ടങ്ങൾ ഉണ്ടാക്കാൻ സാധിക്കുമെന്നാണ് കരുതുന്നത്. മറ്റ് രാജ്യങ്ങളെയും പദ്ധതിയുമായി സഹകരിപ്പിക്കാൻ തയ്യാറാണെന്ന് ചൈന വ്യക്തമാക്കിയിട്ടുണ്ട്. 2021 ജൂൺ മാസത്തിലാണ് നിലയത്തിൽ മൂന്നു ബഹിരാകാശ ഗവേഷകർ എത്തിയത്.
ബഹിരാകാശം മലിനമാകുമോ?
വിവിധ ദൗത്യങ്ങളുടെ ഭാഗമായി ഓരോ രാജ്യങ്ങളും ബഹിരാകാശത്തേയ്ക്ക് തൊടുത്ത് വിടുന്ന ഉപഗ്രഹങ്ങളും അനുബന്ധ വസ്തുക്കളും അതിൻറെ കാലാവധി പൂർത്തിയായ ശേഷം എന്ത് സംഭവിക്കുന്നു എന്ന് നിങ്ങൾക്കറിയാമോ? അവയെല്ലാം തന്നെ ബഹിരാകാശ മണ്ഡലത്തിൽ അവശിഷ്ടങ്ങളായി സഞ്ചരിച്ചുകൊണ്ടേയിരിക്കും. ഇങ്ങനെ ആയിരക്കണക്കിന് മനുഷ്യനിർമ്മിതമായ പാഴ്വസ്തുക്കൾ ഭൂമിയെ ഭ്രമണം ചെയ്യുന്നുണ്ട്. ഭൂമിയെ ചുറ്റുന്ന ഉപഗ്രഹങ്ങൾക്ക് ഇവ വലിയ ഭീഷണിയാണ്.ബഹിരാകാശ പര്യവേക്ഷണത്തിൻറെ ആദ്യ നാളുകളിൽ ഇത്തരം അവശിഷ്ടങ്ങളെക്കുറിച്ച് ആർക്കും വലിയ ഭയമുണ്ടായിരുന്നില്ല. ഇന്ന് ബഹിരാകാശ മാലിന്യങ്ങൾ ക്രമാതീതമായി വർധിച്ചതോടെ ശാസ്ത്രലോകം ഇവയെ ഏറെ ആശങ്കയോടെയാണ് കാണുന്നത്.
ഉപഗ്രഹങ്ങളുടെ സംസ്കാരം:
ഏതൊരു ഉപകരണവും ഒരു കാലാവധി കഴിഞ്ഞാൽ പ്രവർത്തനരഹിതമാകും. അതുപോലെ തന്നെയാണ് ബഹിരാകാശത്തേക്കെത്തുന്ന ഉപഗ്രഹങ്ങളുടെകാര്യവും. പ്രവർത്തന രഹിതമായ ശേഷം അവ കുറേക്കാലം തുടർന്നും ഭൂമിയെ ചുറ്റും. ഇത്തരം ഉപഗ്രഹങ്ങളും ജീവനുള്ള ഉപഗ്രഹങ്ങൾക്ക് ഭീഷണിയാണ്. ഈ ഭീഷണി പക്ഷെ ഒഴിവാക്കാൻ മാർഗ്ഗമുണ്ട്. രണ്ട് രീതിയിലാണ് ഇത്തരം ഉപഗ്രഹങ്ങളെ സംസ്ക്കരിക്കുന്നത്. ഒന്ന് ഇത്തരം ഉപഗ്രഹങ്ങളിലെ ഇന്ധനം മുഴുവനായി ഉപയോഗിച്ചുകൊണ്ട് അവയുടെ ഭ്രമണപഥം താഴ്ത്തിക്കൊണ്ട് വരുന്നു. ഇത് പിന്നീട് ഭൂമിയുടെ പരിധിയിലെയ്ക്ക് കടക്കുന്നതോടെ കത്തിതീരുന്നു.
എന്നാൽ ചില വലിയ ഉപഗ്രഹങ്ങൾ, ബഹിരാകാശ നിലയങ്ങൾ എന്നിവ ഈ രീതിയിൽ പൂർണമായും കത്തി തീരില്ല. കത്തി തീരാതെ അവശേഷിക്കുന്ന ഭാഗം ജനവാസ കേന്ദ്രങ്ങളിൽ വീണാൽ അത് വലിയ അപകടങ്ങൾക്ക് വഴിവെയ്ക്കുകയും ചെയ്യും. ഇത്തരം ഉപഗ്രഹങ്ങളെ സമീപ സ്ഥലങ്ങളിലൊന്നും മനുഷ്യവാസമില്ലാത്ത തെക്കൻ പസഫിക് സമുദ്രത്തിലെ ചില ഭാഗങ്ങളിലേയ്ക്ക് വിദഗ്ദമായി വീഴ്ത്തുകയാണ് പതിവ്. ജപ്പാൻ, റഷ്യ, യൂറോപ്യൻ സ്പേസ് ഏജൻസി എന്നിവയുടെ ഉപഗ്രഹങ്ങളും ചില ബഹിരാകാശനിലയങ്ങളും ഇത്തരത്തിൽ തെക്കൻ പസഫിക് സമുദ്രത്തിൽ വീഴ്ത്തിയിട്ടുണ്ട്. അതുകൊണ്ട് തന്നെ ഈ ഭാഗത്തെ ഉപ്രഹങ്ങളുടെ ശവപ്പറമ്പ് എന്നും വിളിക്കുന്നു.
ഗ്രേവ്‌യാർഡ്‌ ഓർബിറ്റ്:
കൂടുതൽ ഉയർന്ന തലത്തിൽ സഞ്ചരിക്കുന്ന ഉപയോഗ ശൂന്യമായ ഉപഗ്രഹങ്ങളെ തിരിച്ചുകൊണ്ടുവരാൻ ഇന്ധനവും ചെലവും കൂടുതലാണ്. അതുകൊണ്ട് തന്നെ പലപ്പോഴും ഇവയെ ഔട്ടർ സ്പേസിലേയ്ക്ക് മാറ്റുകയാണ് ചെയ്യാറുള്ളത്. ഭൂമിയുടെ 3600 കിലോമീറ്റർ പരിധിയിലാണ് ഉപഗ്രഹങ്ങൾ സഞ്ചരിക്കുന്നത്. ഈ പരിധിയും കടന്ന് വളരെ അകലെയുള്ള ഭ്രമണ പഥത്തിലേയ്ക്ക് ഇത്തരം ഉപഗ്രഹങ്ങളെ മാറ്റിയിടാറുണ്ട്. ഗ്രേവ്‌ യാർഡ്‌ ഓർബിറ്റ് എന്നാണ് ഈ മേഖല അറിയപ്പെടുന്നത്. അന്താരാഷ്ട്ര പ്രോട്ടോക്കോൾ പ്രകാരം ഉപയോഗശൂന്യമായ ഉപഗ്രഹങ്ങളെ കൃത്യമായ രീതിയിൽ സംസ്കരിയ്ക്കണമെന്ന് നിബന്ധനയുണ്ട്. എന്നാൽ പലപ്പോഴും സാങ്കേതിക കാരണങ്ങളാൽ ഇത് സാധ്യമാകാറില്ല.
